آموزش | نکاتی در صدابرداری ( تفاوت صدای مونو و استریو )

تفاوت صدای مونو و استریو

مونو و استریو ، دو نوع دسته بندی تولید و تکثیر صدا هستند. مونو اصطلاح معمولیست برای توصیف صدایی که تنها از یک کانال تولید می شود و استریو برای صداهایی با دو یا چند کانال کاربرد دارد که صداها در یک فضای مشترک تولید می شوند. گوش دادن به صدای استریو این قابلیت را فراهم می کند که جهت هریک از صداهای دریافتی که خیلی شبیه به یکدیگرند و در یک فضا ضبط شده اند را تشخیص دهید. این حالت نسبت به زمانی که صدا فقط از یک جهت منتشر می شود، بسیار طبیعی تر جلوه می کند.

بارزترین کاربرد صدای استریو در موسیقی است، زمانی که صوت دارای منابع متعددی می باشد. وقتی که به اجرای یک گروه گوش می کنید و اگر گوشهای تیزی داشته باشید، می توانید صدای تولید شده توسط هریک از آلات را تشخیص دهید. درواقع این به دلیل چند کاناله بودن صوت در استریو است، اما در حالت مونو این امکان وجود ندارد. دلیل اصلی پخش موسیقی در بسیاری از ایستگاههای رادیو در حالت استریو نیز همین موضوع می باشد. پخش موسیقی به شکل مونو حقیقتا نامطلوب است.

امروزه استفاده از حالت مونو هنوز پرکاربرد است، مخصوصا زمانی که مقوله پهنای باند مدنظر باشد که در این صورت حالت استریو هیچ سودی ندارد. ارتباطات صوتی، نظیر تماس های رادیویی و تلفن، مثال خوبی برای این موضوع است. در این نوع موارد منبع اصلی صدا از طریق دهنی و گوشی، تولید و شنیده می شود، لذا استفاده از دو کانال فقط اشغال پهنای باند رادیویی را به دنبال دارد که اصلا به صرفه نیست.

سیستم های ضبط صدا در حالت استریو نسبت به مونو دارای پیچیدگی و قیمت بالاتری هستند. ضبط صدای مونو تنها به یک میکروفن نیاز دارد و اطلاعات حاصله نیز بطور خودکار روی نوار مغناطیسی ذخیره می شود و یا به حالت دیجیتال تبدیل می گردد.

اما حالت استریو نیازمند تعدادی میکروفن بصورت موازی و تجهیزاتی برای ترکیب این کانالها با یکدیگر می باشد که این سیستم ها باید صوت بدست آمده را طوری ترکیب کنند که نتیجه آن در پخش کننده ها قابل تفکیک به کانالهای اصلی باشد. دلیل اینکه اکثر ضبط کننده های دستی فاقد حالت استریو هستند نیز همین موضوع است، زیرا ضبط در این حالت مستلزم تجهیزاتی است که برای این نوع کاربردها ضروری نیست.

خلاصه :

    در صدای مونو فقط از یک کانال استفاده می شود، در حالی که در حالت استریو دو یا چند کانال به کار می رود.
    صدای استریو در مقایسه با مونو بسیار طبیعی تر به نظر می رسد.
    استفاده از حالت استریو برای پخش و گوش دادن به موسیقی ضروری است، زیرا حالت مونو کیفیت کافی را ندارد.
    مونو کاربرد وسیعی در گفتگوی رادیویی و موبایل دارد، در حالی که حالت استریو در این نوع موارد برتری خاصی ندارد.
    ضبط صدای مونو پیچیدگی کمتری نسبت به استریو دارد.
    اکثر ضبط کننده های دستی فقط در حالت مونو عمل می کنند.