اصول اولیه ضبط صدا

سیستم‌های آنالوگ که قدیمی‌تر هستند، اغلب صدارا بر روی نوار‌های مغناطیسی مانند نوار کاست و یا نوار ریل ضبط می‌کردند اما رکورد‌رهای دیجیتال، صدا را به صورت اطلاعات دیجیتال و زبان باینری 0 و 1 ضبط می‌کنند. مانند دستگاه‌های ضبط MD و یا ضبط کننده‌ها بر روی DVD. ضبط‌کننده‌های دیجیتال به دلیل امکانات گسترده‌تر و اندازه‌ی کوچکتر بسیار مورد پسند صدابرداران هستند.

     دستگاه ضبط صدا باید به طور مستقیم به میکسر متصل شود. معمولا روی میکسر‌ها یک خروجی با جک‌های RCA به نام RecOut  وجود دارد که سیم‌های اتصال به رکوردر باید به آن‌ها متصل شود. شما با هر وسیله‌ای که صدا را ضبط می‌کردید، باید به چند نکته توجه داشته باشید:

1- خرجی میکسر را حتما به ورودی لاین دستگاه رکوردر متصل کنید. اگر دستگاه رکوردر شما فقط دارای ورودی میکروفون بود، برای ضبط صدا از میکسر مناسب نمی‌باشد.

2-از اتصال صحیح رکوردر با میکسر مطمئن شوید.

3- از رکوردری استفاده کنید که بتواند سطح سیگنال ورودی را نشان دهد (میتر داشته باشد). اگر شما از سطح سیگنال ورودی به رکوردر خود مطلع نباشید، ممکن است صدا خیلی ضعیف ضبط شود و یا سیگنال ورودی به دستگاه ضبط کننده خیلی قوی باشد و صدا را دچار اعوجاج کند، و شما مطلع نشوید.

4- هنگام ضبط، چراغ‌های میتر روی رکوردر هیچ گاه نباید تا آخر روشن شوند. اگر چراغ‌ها تا انتها روشن می‌شدند، صدای خروجی ضبط را از روی میکسر کم کنید. و یا اگر رکوردرتان قابلیت کم کردن صدای ورودی را داشت، آن را کاهش دهید.

5- از کابل‌های استاندار و با کیفیت برای اتصال رکوردر به میکسر استفاده کنید.

6- از سیم بلند برای اتصال بین رکوردر و میکسر استفاده نکیند. این کار باعث ایجاد نویز در ضبط می‌شود.

7- اگر دستگاه ضبط شما با باطری کار می‌کند، قبل از مراسم از کافی بودن شارژ آن مطمئن شوید.